Vandaag begon de voorverkoop voor EuroSonic/Noorderslag 2011 om 10.00 uur. Het wachten op het begin van die voorverkoop werd op verschillende plekken in Stad veraangenaamd door een optredende band. In De Oosterpoort was dit A Silent Express.
Bij aankomst bij de Oosterpoort, om 09.10, bleek ik al nummer 79 te hebben. Het meisje dat mij mijn nummer gaf, stelde me gerust dat ik met dit nummer heus wel kaartjes zou kunnen bemachtigen. De extra kleren die ik had aangedaan omdat het bij vertrek -7 was in onze tuin, waren achteraf niet nodig, omdat de deuren al open waren. Vorig jaar hebben we nog tot 09.45 buiten in de kou gestaan. Nu werd het, luisterend naar de band, een kopje koffie drinkend en patience spelend op de iPod al snel tien uur. Het grote moment was aangebroken.
Vrijwel direct stond er een enorme groep mensen voor de kassa, ongeordend, alsof iedereen probeerde voor te dringen. Iedereen werd weliswaar netjes op volgorde van de nummertjes geholpen, maar de verkoop van kaartjes aan al die mensen die voor mij waren duurde zó lang, dat ik er erg ongerust werd, helemaal toen een man die in mijn buurt stond in zijn mobiele telefoon riep dat de passe-partouts (die ik wilde kopen) bij het VVV-kantoor al op waren. Ook waren er mensen die wisten te vertellen dat er bij de kassa's van de Oosterpoort weliswaar 400 kaarten met zekerheid konden worden aangeboden, maar daarvan was volgens hen al van tevoren bepaald of het een Eurosonic- of Noorderslagkaart was of een passe-partout.
Aangekomen bij nummer 21 - het was inmiddels 10.16 - kreeg ik een sms'je van vriend M., die thuis achter de computer zonder problemen via internet kaarten voor een ander festival had besteld. Daarvan was de voorverkoop ook om 10.00 begonnen.
Geduld is niet mij sterkste kant en opgejut door alle andere onrustige mensen om mij heen besloot ik vriend M. direct op te bellen of hij het ook voor M. en mij wilde proberen. Hoewel hij eerst de melding kreeg dat er al geen passe-partouts meer waren, had hij met een paar keer opnieuw proberen toch binnen een paar minuten voor ons twee echte passe-partouts voor het hele festival bemachtigd. Petje af voor vriend M., die ervoor heeft gezorgd dat M. en ik zonder extra stress vier dagen kunnen genieten van nieuwe muziek!
Mijn nummer 79 heb ik aan een mevrouw met een hondje gegeven, die een hoger nummer had. Ik hoop echt dat zij haar kaartjes dankzij dat lagere nummer toch nog heeft kunnen kopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten